ಅಮ್ಮಾ ನೀನ್ನ ಕಂದನ ಮೇಲಿರುವ ಪ್ರೀತಿ

ನಾನು ಇಡಿಯಾಗಿ ನೆಂದ

ಜೋರು ಮಳೆಯ ರಾತ್ರಿ 

ಮನೆಯೊಳಗೆ ಕಾಲಿಡುತ್ತಲೆ

ಕೇಳಿದ ಅಣ್ಣ "ಒಯ್ಯಬಾರದಿತ್ತೇ ಛತ್ರಿ" 

ದಾವಣಿ ಸರಿಪಡಿಸುತ್ತಾ ಬಂದು

ಪಿಸುಗುಟ್ಟಿದಳು ತಂಗಿ 

“ಮಳೆ ನಿಲ್ಲುವವರೆಗೆ ತಡೆದು 

ಬರಬಾರದಿತ್ತೇ ಕಮಂಗಿ" 

ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಗುಡುಗುಟ್ಟಿತು

ಅಪ್ಪನ ಘಡಸು ಧ್ವನಿ 

" ಶೀತಜ್ವರ ಬಂದರೆ ದುಡ್ದಿಡಬೇಕು 

ಹುಡುಗಾಟ ಬಿಡೋ ಶನಿ" 

ಮೃದು ಕೈಯಲಿ ತಲಿ ಒರೆಸುತ್ತಾ

ಅಮ್ಮ ದೂರಿದಳು ಮಮತೆಯಲಿ 

"ಹಾಳು ಮಳೆಯೇ ತಡಿಯಬಾರದಿತ್ತೇ 

ಮಗ ಕಾಲಿಡುವ ತನಕ ಮನೆಯಲಿ" 

ಅಮ್ಮನ ಪ್ರೀತಿಗೆ ಸಾಟಿ ಇಲ್ಲ. ಅದನ್ನೇ ನಿರೂಪಿಸುತ್ತಿದೆ ಈ ಕವಿತೆ 

ಇಂದ==> ಮಹದೇವ ಕುಲಕರ್ಣಿ